Przejdź do głównej zawartości

Czynsz za mieszkanie a wysokość alimentów


CZY KOSZTY ZAMIESZKIWANIA NALEŻĄ DO KOSZTÓW UTRZYMANIA MAŁOLETNIEGO WARUNKUJĄCYCH WYSOKOŚĆ ALIMENTÓW?

Zgodnie z art. 135 §1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeba małoletniego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.Prawodawca nie wyróżnił katalogu rodzaju wydatkówponoszonych na małoletniego wchodzących w zakresusprawiedliwionych potrzeb uprawionego do alimentacji. Niewątpliwe do usprawiedliwionych potrzeb małoletniegonależy zaliczyć koszty wyżywienia, edukacji, leczenia, zakupu odzieży i obuwia, jednak czy w zakres usprawiedliwionychpotrzeb małoletniego należy wliczyć koszty zamieszkiwania małoletniego? 
Kierując się stanowiskiem doktryny należy odpowiedzieć twierdząco na powyższe zapytanie. Przedstawiciele doktryny są zgodni, że w pojęciu usprawiedliwionych potrzeb uprawionego mieszczą się bieżące koszty zamieszkiwania i eksploatacji mieszkania (uchwała SN z 10.05.1977 r., III CZP 26/77). Niemiej jednak należy mieć na uwadze, że powyższe dotyczy bieżących, a więc zmiennych, kosztów zamieszkiwania. Do takich kosztów należą m.in. opłaty za gaz, energię, media, Internet itp. Należy pamiętać, że co prawda bieżące koszty utrzymania mieszkania należą do usprawiedliwionych potrzeb małoletnich, jednak tylko w częściach na małoletniego przypadających (postanowienie SA w Warszawie z 21.06.2013 r., VI Acz 788/13). Jak również należy mieć na uwadze, że w koszty utrzymania małoletniego można wliczyć tylko te kwoty, o które wzrosły koszty utrzymania mieszkania ze względu na zamieszkiwanie w nim uprawionego do alimentacji.
Warto w tym miejscu jeszcze odnotować, że w orzecznictwie sądowym w ramach różnych, indywidualnych spraw prowadzonych w Kancelarii pojawiają się pewne rozbieżności co do zaliczania w/w kosztów utrzymania małoletnich na poczet alimentów. Dzieje się tak oczywiście dlatego, że różne sprawy - jakkolwiek mogą być podobne - mają jednak pewne elementy rozbieżne i charakterystyczne dla danego stanu faktycznego. Poza tym w Polsce obowiązuje system prawa stanowionego, a nie jest w krajach anglosaskich „common law”, co oznacza, że nie są zawsze związane orzecznictwem innych sądów, w tym Sądu Najwyższego w innych sprawach. Oczywiście sądy kierują się wytycznymi wskazanymi przez Sąd Najwyższy, jednak w różnych sądach na terenie kraju są do tego różne podejścia.
Jeśli prowadzisz właśnie, albo zamierzasz wnieść którąś ze spraw z zakresu alimentów (o zasądzenie alimentów, podwyższenie, ale też obniżenie albo ustalenie ustania obowiązku alimentacyjnego) - skontaktuj się z nami. Razem znajdziemy najlepsze rozwiązanie dla Ciebie i Twojej sprawy.
Adw. Łukasz Twarowski

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Już rozwód czy jeszcze separacja?

Kiedy w małżeństwie przestaje się układać, dochodzi do coraz częstszych konfliktów, a małżonkowie nie potrafią się pojednać, zaczynają padać pytania: „ Rozwód?”, „ Może jednak separacja?”, „Co wybrać?”. Chcąc wyjaśnić na czym polega różnica pomiędzy rozwodem, a separacją i która instytucja będzie w naszym wypadku korzystniejsza,  musimy po krótce omówić istotę każdej z nich. W prawie polskim instytucje rozwodu jak i separacji zostały uregulowane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Wyjaśniając pojęcie rozwodu, możemy stwierdzić iż jest to definitywne i ostateczne zakończenie związku małżeńskiego. Natomiast w przypadku separacji (nie mylić z separacją faktyczną – tj. nie orzeczoną przez Sąd) niektóre prawa oraz obowiązki wynikające z małżeństwa przestają obowiązywać, jednak należy pamiętać że węzeł małżeński istnieje nadal, a małżonkowie nie mogą zawrzeć nowego małżeństwa. Musimy pamiętać, że rozwód może nastąpić jedynie w przypadku gdy między małżonkami nastąpił zupełny i trwa

Ograniczenie a pozbawienie władzy rodzicielskiej

Polski Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie zawiera legalnej definicji władzy rodzicielskiej. Zakres władzy rodzicielskiej został ujęty w art. 95 k.r.o. zgodnie z którym § 1.Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.  § 2. Dziecko pozostające pod władzą rodzicielską winno rodzicom posłuszeństwo, a w sprawach, w których może samodzielnie podejmować decyzje i składać oświadczenia woli, powinno wysłuchać opinii i zaleceń rodziców formułowanych dla jego dobra.  § 3. Władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. § 4. Rodzice przed powzięciem decyzji w ważniejszych sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka powinni je wysłuchać, jeżeli rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości dziecka na to pozwala, oraz uwzględnić w miarę możliwości jego rozsądne życzenia. Wobec powyższego w